Kaybolan, sabahý yapamayan yürekler karanlýk gecenin sonsuzluða açýlan kapýsý uçup giden hayeller, varolmayan gelecek titrek dudaklarda korkulu bir sözcük, ölüm
ayaklarýmýzýn altý kapalý kuyu tahta ,toprak birde kefen yolun sonu gelecek kapanmýþ, geçmiþ ise tek konu kürek sesleri son noktayý koydu
zaman yok geçsin, umut yok bitsin geçmiþ peþinde, sen geçmiþte kilitlisin kapalý kapýlar ardýnda aðlar sevdiklerin gün gelir sende unutulur gidersin. Sosyal Medyada Paylaşın:
atmaca90 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.