Uzun zaman oldu
Kula’ya gitmeyeli.
Çocukluðumun geçtiði
Kocaman ahþap
Baba evi.
Hava kararmýþ sanki
Hüzünlü yüreðim.
Koca kapýsýndan giriyorum
Heyecanla içeri.
Mutfaktan annemin
Sesini son duyduðumdan beri.
Olduðu gibi duruyor
Çocukluðumun izleri.
Mis gibi kokuyor
Babaannemin börekleri.
Oyunlarýmýz þarkýlarýmýz
Kardeþlerimin þen sesleri.
Dört Eylül Ýlkokulundan
Giriyorum içeri.
Öðretmenim ders anlatýyor
Gülümsüyor gözleri.
Derken yol alýyorum
Ummahan’la Tülin’e rastlýyorum.
Orta Okulumuz Lise olmuþ
Elele çýkýyoruz merdivenleri.
Sýnýflarý geziyoruz özlemle
Yýllar gelmiyor geri.
Aþkýmýn sesiyle uyanýyorum
Düþ bile olsa heyecanlanýyorum.
Sevgili Kula’m seni kalbimde
Özenle saklýyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.