Yolcuyum Bilinmezde

Hazan rüzgarlarý eser,sert çarpar yüreðime
Hüzün yaðmurlarý yaðar, bu titrek bedenime
Yas yeri sanki heryer,kasvet çökmüþ üstüme
Soðuk terler dökülür,baþtan baþa tenime

Yolcuyum bilinmeyende,sis oluþmuþ önüme
Kanatlarým kýrýlmýþ,gem vurur benliðime
Kuru aðaç gibiyim,yel vurur dalarýma
Ayaklarým taþýmaz, sýzý iner dizime

Yabancýyým kendime,þimþek çakar beynime
Yalnýzlýk hüküm sürer,kalabalýk seyrime
Nefes almak zor gelir,kararmýþ ciðerime
Ýstilaya uðradým, terk edildim harabe

Gök kuþaðý çalýnmýþ,renksiz gri tondayým
Oyuncaðý alýnmýþ,mahsun çocuk gibiyim
Dalýndan koparýlmýþ,solmuþ gonca gülüyüm
Evrenin boþluðunda,dolanan göktaþýyým

Dinmeyen kar adlý kitabýmdan
Gündüz kitapevi
Sosyal Medyada Paylaşın: