ÖGRETEMEZSIN

hani nerde kirk yil hatri bir kahvenin
bir vedaya bile sigmiyor sa bazi dostluklar

kahvenin degerini bilmeyenler iyikide gitmisler
yoksa sahte dostlarin ömrü cekilirdi nereye kadar

dost diye bildiklerin simdi cevirsede sana yüzünü
yine inanmak istersin yanlarina düsersin

kirilsa da güvenin insanliktan hala ümit kesmemissin
cünkü sen hala herkesi sen gibi zannedersin

öyleya insan ADI degilmiydi insana kendini tamamlatan
tanimaya bir kac selam yetti zannedersin

devir ne yapsin oda insanlardan sikayetci
selamlasmak ta parali olmus gecte olsa farkina varirsin

yoksa bazi insanlar yerini yaratiklara mi devretti
yüzlerinde insandan baska baska sifatlar secersin

yüzleri gülerken kalpleri kinli
gözlerindeki isik sevginin degil gizli nefretin isareti

insana bunlari yanila yanila zaman ögretirdi
aslinda gec kaldigini anlarsin

berrak sular gibi temiz bildigin
kendini birakip onlara özen gösterdigin

bes para etmezmis meger kiymete bindirdiklerin
türlü türlü kullar varmis yavas yavas tanirsin


seni üzenlerin bedeller ödeyeceklerini hissedersin ama ,
herkesin büyük ögretmeni hayattir sen ögretemezsin ..

/Nuran KARACA/

7 11 2012 saat 11 15


Sosyal Medyada Paylaşın: