FERYADIN YANKI YAPSIN...

Karanlýðýn, güneþi boðduðu zamandayým.
Ýblis’ in yönettiði, vahþi bir tufandayým.

Mazlumlarýn üstüne, kar yaðar kelep kelep,
Özlenen bahar gelmez, kýþ kapý önünde hep.

Kurt, çakal çevrelemiþ, içindeyim çemberin,
Ýrademi vurdular, talana açýk yerim.

Þurasý petrol daðý, þurada Uranyum var,
Kimi yerin Boraks’ý, kiminde Samaryum var.

Salyalarý akarak hak yemenin peþinde,
Pençeleri çýkmýyor, insanlýðýn döþünde.

Dün Filistin, Bosna idi, bugün Irak, Felluce,
Kim haddin bildirecek, dünyadaki þer güce,

Ne Ramazan bildiler, ne Bayram’ ý dinliyor,
Bayramda bir yaralý, camide kurþun yiyor.

Atýlan bombalarla, savrulurken bebekler,
Acý ile kavrulur, Hakk’ a tapan yürekler.

Balkanlar, Ortadoðu, kanlý Allah’ým kanlý,
Gül devrini özlüyor, nerdesin ey Osmanlý.

Saðýr dünya, kör dünya, Adaletsiz þer dünya,
Güçlüden yana olur, sözüm ona hür dünya.

Hiç kimse dur diyemez, zulüm hakim dünyaya,
Tek çaresi iltica, eller kalksýn duaya.

O, tek büyük kudrete, yalvarsýn tüm insanlýk,
Dualarla daðýlsýn üstündeki karanlýk.

O’ kudret ki; Nemrut’u mahvetti bir sinekle,
Ýbrahim milletini, güldürdü yedi renkle.

Ebrehe’yi sindirdi, Ebabil kuþlarýyla,
Fil gücünü durdurdu, sicilli taþlarýyla,

Yüklensin ellerine, yürekteki duygular,
Satýr satýr iþlensin bulutlara kaygýlar.

Buðulu gözlerinle yüklü bulutlar aksýn,
Feryadýn yanký yapsýn, acý þimþekler çaksýn.

Arþa uzanan eller, ellerdeki dilekler,
Alemlerin Hakimi elden dilekçe bekler.

Öyle bir dilekçe ki geri versin gücünü,
Zalimlerden mazlumun, almalýsýn öcünü.

Yine eski menendin, yüklensin kollarýna,
Cihan’ a hakim olan, çýnarýn dallarýna.

Aþkla yanan yüreðin, zalime korku salsýn,
Bekleyen fütühatýn , sel olup çaðýldasýn.

Ýnsanlýk yaðmur yaðmur, adalet geldi desin,
Gül kokulu bebekler yerlerde sürünmesin.



Osman ARSLAN
( GAMLIOÐLU )


Sosyal Medyada Paylaşın: