Bir yiðit var adý Osman.
Delikanlý hem pek yaman.
Dost bildiði olmuþ düþman.
Osman aða Osman aða,
Gönlü benzer yüce dað’a...
Genç yaþta hanýmý öldü.
Arayýp bir daha buldu.
Baþýna bir bela aldý.
Osman aða Osman aða,
Yüreðin döndü çoraða...
Haným baþkasýna vardý.
Osman için namus ardý.
Ýkisini çekip vurdu.
Osman aða Osman aða,
Bir kurþun yazýk alçaða...
Güzel günler hayal oldu.
Gençliði hapiste soldu.
Pak yüreði yara aldý.
Osman aða Osman aða,
Ýncir diktiler ocaða...
Adam tutup haþlamýþlar.
Üç yerinden þiþlemiþler.
Üç yetmemiþ beþlemiþler.
Osman aða Osman aða,
Nasýl düþtün sen tuzaða...
Ýki çocuk yetim kaldý.
Malýn mülkün eller aldý.
Dertler hep kapýyý çaldý.
Osman aða Osman aða,
Yetimler hasret kucaða...
Dostlarýn boynu büküldü.
Gözlerden yaþlar döküldü.
Ardýndan aðýt yakýldý.
Osman aða Osman aða,
Genç yaþta düþtün topraða...
At üstünde getirdiler.
Alýp kabre götürdüler.
Musallaya yatýrdýlar.
Osman aða Osman aða,
Yolun düþtü son duraða...
Ramazan der asýl azmaz.
Yað bozulur bal bozulmaz.
Saf nesile bir þey olmaz.
Osman aða Osman aða,
Kargalar üþüþtü baða...
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
08.12.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.