SUSTUN MU UMUDUM ?
Saat kaç diyerek kolumu çevirdim
Bir çift ela göz belirdi camý çatladý
Kendimi ’kün’ deyip minareden attým
Parçalandý savruldu yer ile arþým!
Oysaki ben hülyalar gördüm
Oysaki ben ýrmaklar gördüm
Oysaki ben fersahlar gördüm
oysaki, ben, ben,tarumar oldum!
Yandý ciðerimin masum avazý
Çözüldü baðrýmýn nurlu sývasý
Aktý, gözümden aþkýn boyasý
Cismimi sararmýþ, bozarmýþ buldum
Çok itikatim vardý önce yüceden
Kýrýldý þelale, donmuþ niceden
Oniki imamdan günden geceden
Kendimi Ali’ye küserken buldum
Yalvardým, yakardým etmeyin diye
Benim gayem insanlýk, cefanýz neye
Altýn kýymetinde masum yüreðe
Þeytanýn ininde Hudasýz kaldým
Duyuyor iþte Rabbil âlemin
Benim ahým Yusuf ve de Hüseyin
Önce rabbim senden noksan dileðim
küntü kenzime, ulaþtýr beni
Kýlý kýrk yararak aksýn nur-u Muhammet
Ýçime baksýn nuru Muhammet
Aynama yüzün tutsun nur-u Muhammed
Kýrsýn zerre-i,yaksýn miskini nur-u Muhammet
Gözü dönmüþ insanlarýn
Beþiðini kin sallýyor
Ancak, varýlacak hudutlarýn
Kýyamýný kim kavrýyor
Merdiven
Yol dikenli
Sözüm yok dilsize
Yok, bence kimse
Kim se de kimse
Kim se
Kilise
Kilis’e
Klostrofobi
Korkarým ki
Korkulan
Olur
Korktuðun baþýna
Ýþ
Açar
Hayat sana dert olur
Dert insana,
Yol gösterir
Bu sözün sahibi Mevlana
Merhaba doðan güneþ
Merhaba
Ýhtiþam, merhaba yavrum merhaba!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.