caným yolunda ölmek
kaným uðrunda oluk oluk akmak istedi...
oysa
ne kadar uzaktýn bir o kadarda yabancý
bense tende can kadar yakýn...
imkansýzdýk...
anka kanadýnda kaf daðýný aþmak istedik
cehennem çukurlarýný uçurumlarý görmedik...
senli dünlerden sevinçler
sýmsýcak seviþler dökülürken gözlerimin sacaðýndan
balýkcý kasabasý sýrýlsýklam gök kanatlý o martý ýpýslak...
kasaba sustu...
yýkýlan gökkubeye kahrolasý geceye inat
harf harf yaðarken biz kokan çamurlu sokaklarýna
gözlerimin sen bakan yosun tutmuþ yamacýndan...
yok olduk
yandýk bir avuç kül kaldýk sus kesilip lal olduk...
üþüyorum
nefesini ört üzerine titremesin avucuma sýðýnmýþ sýcaðýn
susadým
yangýnýmý harlanmasýn dünde kalan öpüþlerinden
ödünç bir buse ver özlemlerim yanmasýn...
kara derili denizin böðrüne
göz yaþýyla yazdým bu þiiri sýcak gülüþünle dokun üþümesin...
o þarký içimden boynu bükük geciyor
parmak uçlarýma bulaþýk sýcaðýn üþüdü içim sýzlýyor...
uyku tutmamýþ kan oturmuþ
gözbebeklerimden sökülüp düþmeden hasretim tut yakasýndan...
yüreðinde serpilip büyüdüm
sana olan sevgim içimde hep çocuk kaldý
hadi uzan elinden tut
seni ilk öptüðüm çýnarýn gölgesinde körebe oynamasýn bir baþýna...
çividi mavi umut astým avludaki ipe
ilk öptüðün gibi öp içime çöreklenmiþ imkansýz özlemin mum gibi erisin...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.