KADINLAR ...

KADINLAR ...

Mecnun eder düþürür dilden dile
Deldirir Aþkýyla daðý kadýnlar...
Sevda bahçesinde benziyor güle
Koku saçar , gül kokulu kadýnlar…

Nurludur yüzleri arýdýr aydan
Ok misali çýkmýþ kaþlarý yaydan
Ýncedir kýrýlýr yok farký faydan
Gönülden gönül’e , yoldur kadýnlar…

Hayaliyle mazilere daldýrýr
Aþýk eder aþký ile yandýrýr
Sanki meyve veren dalý andýrýr
Kovanda petektir , baldýr kadýnlar…

Sevenlere yardýr yüzünde ar’ý
Kimine hatundur kimine karý
Ekþitse yüzünü andýrýr narý
Evin can damarý , candýr kadýnlar

Ýçilir badesi zehirde olsa
Çekilir sevdasý kalbide yorsa
Düþenler yüreðe ateþten korsa
Söndürür ateþi , ancak kadýnlar…

Orhan’ým der ki ; dertlerin dermaný
Yetiyor kalplere bir tek fermaný
Ýsterse un eder koca harmaný
Erkeðine koldur , daldýr kadýnlar…


08 / 12 /2012




Sosyal Medyada Paylaşın: