Var,yok Oldu ve soldu !..

Var,yok
Oldu ve soldu !..

Yandý önce kývýlcýmlara tutunarak
Ateþ’e tutsak oldu sonra
Eridi damla damla;
Belki de mumdu
Tekrar birleþmek için yanmýþ olabilir mi ?
Karanlýða üflenmiþ güneþin ruhu …
-Gül-dü önce güneþe bakarak
Iþýða çevirdi gövdesini dimdik durdu;
Soldu sonra gidince güneþ
Kara buluta yar oldu
Kuru ve çýplak bir dal amaya destek için;
Öldü ve dirildi ahirete nasihat olsun diye
Isýndý ýsýndý yükseldi önce
Günler günleri kovaladý
Mavi yoðunlaþtý ve karanlýk oldu birden;
Sonra geldi damla damla
Ferahladý evie dönercesine
Söylendi” tilkiye kürkçü dükkaný gerek”
En tepede bir tahta oturdu
Yüzünde nur arþý aladan bize baktý
Kavurdu ve aydýnlattý her yeri
Þaþkýnlýk hakimdi ne idi bu ?
Saatler sonra gitti birden
Baðýrd “bana nur’u veren gitmemi emretti”
Toz duman karýþtý katýlaþtý
Bir çemberin etrafýnda döndü
Döndükçe yeþerdi çember
Yeþillik yer küreye emanet
Sonra içine kibir doldu
Yer küre insan sýfatýný aldý
Bir vakti sonra insan yer küre sýfatýna tecelli etti
Bir taht kuruldu ademe
O oðullarýna býraktý
Gitti geldi ayaklar makama
Makam yýpandýkça ayaklar çoðaldý
Kýzýldý bir koku oldu
Çörümüþ bir et parçasý
Asýrlar asýrlarýn aynasý oldu
Süleymandan süleymana yadigar
Son söz yine süleymanýn oldu
“Öldüðüm Zaman Bir Elimi Tabutun Dýþýnda Býrakýn ! Görsünler Ki; Sultan Olan Kanuni, Bu Dünyadan Eli Boþ Gitmiþtir...!”

Oðuz ERTÜRK 29-11-12

Sosyal Medyada Paylaşın: