Þakaðýna dayanmýþ acýya, müptelalýk var ezelden
Yüzüne yabancý, bakýþlarda mahmur bir türkü
Kýskanýrdý güller, aslýný bulsaydý þuh güzel
Aþkýn gözlerinden çalýp gülüþleri, hüzne hapsetmeseydi
Kazanmak sevincin diðer adý, kaybetmek ezeli yazgý
Þu diyergâm gönlü, az biraz uzaklaþtýrabilseydik elden
Kim bilir ne çaðlar atlayacak, ne günler kucaklayacaktýk
Yok saydýðýmýz yaþamýn, ücra beldesinden
Kaldýr o kahve gözlerini, saçlarýn ýþýl ýþýl dökülsün alnýna
Þu çaðlayan derelere sür yüzünü, daðlarýn mor yamacýna
Deðil mi ki o alev düþmüþtü ilk günden, göðüs boþluðumuza
Þahlansýn közü ve dökülsün üzerimize, içinde coþan umman
Devrim Tülay
07.12.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.