Fırtınanın sessizliği
Dönüp baktým
Çocukluðum elma þekeri
Zaman kýrýlmýþ asýlmýþ ömrüme bir gül
Gazel de ruhum
Sarsýlýr
Gövdem
Eyleminde kalýrken gözlerin militanca vurur
Çok garip
Çok
Ne acayipti
Varla yok arasýn da olmak
Islanmak hasretin de
Islanmak gözyaþlarýndan önce
Tutunmaktý kirpiklerine
Haydi
Ne duruyorsun vur yine eskisi gibi
Ýhanette birikmiþ sancýlar dalga kýranda deniz
Üþütür tenimi
Her yemin bozulmaya mahkûmken
Ýç çekiyorum
Öp beni
Dudaklarýmý kanatana kadar
Bozulsun orucum
Bak bu güneþ bizim
Bu rüzgâr
Mavi düþüyor tenime kýraç topraklarým da bir bahar
Salkým söðüt demir kapý
Küflü duvarlar da týrnak izlerim de büyüyorsun sevgili
Bir adýn kalýrken
Çekilir þehrin ýþýklarý yavaþ yavaþ
Hasret uzanýr koynuma
Deli boran
Kör býçaklar bilenir
Dikilir zaman gözünden
Sus kalýr
Mühürlenir duygular aðlama
Aðlama çocuk büyüyorsun iþte
Korkma
Karaladýðýn sayfalar peþin sýra pamuk þekeri
Ne kaldý ki yarýna düþünme
Aþk düþer
Yanar
Daðýlmýþ bir rüzgârým þimdi saçlarýn da
Haydi
Avuçla beni
Ben benden gitmeden
Bir boþluk aynada göz ucu kýrýklarý
Kaç yüz eskidi sýrla dolu
Yasaklansa da ismin dudaklarýma
Yüreðimde sökülmeyensin
Hani tutsam ellerinin
Tutsam da
Yansam
Kaç bin kere de yaþasam
Bir ömrü
Bir anlýk nefesime
Nefesin deðse
Çoraklarým yeþerir yeniden
Suskunluðuma bir sus daha koyup gömüyorum o zaman’’
Haykýrýþlarýmda
Aþkýn
Rengi büyür
Seni koydum yerine
Sen
Bile sökemesin kendini
Parçalanýr gökyüzü
Kopsa da kýyametler her çatlayan tohumdan
Sevdan büyür
Büyürsün yüreðimin çatýsýnda
Büyürsün iþte her çatýldýðýmda çatarsýn yürek yürek
Ne sen bir gelincik
Nede ben bir gökkuþaðýydým
Nefes nefes aldýðým aþktýn
Külünden doðan
Yalnýzlýðým dökülür gecelere
O
Geceler ki tanýr beni
Her sessizliðimde
Sevdamý çizmiþim
Her enleme her boylama
Yörüngemsin, þimalimsin
Iþýk ýþýk vururken gözlerime
Sen hayatýn ta kendisi
Ýçimdeki mavi yangýnsýn
Körfezin
Martý çýðlýklarýnda
Þiir
Mahir ulaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.