Faný ömür biter,bu uzun sonbahar ani yaðan karda Çiçekler solmuþ,yapraklar sararmýþ,kuþlar terketmiþ yuvasýný Kara toprak örtülmüþ beyaz karla Mevsim bekler zamanýný yeni baharda
Artýk demir atma günü geldi korkunç dalgalara Meçhulda kaldý o gemi gidecek o limana Salanmaz o limanda ne bir el ne de bir mendil Ayrýlýk varmýþ kaderde bu acý kývamda
Gökmaviliðine bakýyorum ruhum daðýnýk gözlerim nemli Yüreðim sýzlýyor her düþündüðüm burkulu Gördüm ve yaþadým þu yaþamýn rezilliðine "Yalnýz duyan yaþar" sözü ne kadar doðru
Ölüm vardýr yaþamanýn son basamaðýdýr Baktým yüzüme benzi sapsarý Ayna bile aðlardý ,varlýðýmla yokluðuma Þafaklar bekliyor karanlýðýn yokluðuna
Haydar Uzun
Sosyal Medyada Paylaşın:
dost46 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.