Yaðmurlar altýnda
Bir kadýn üþür
Sanki gökten zembile düþmüþ gibi!
Sokaklar tenha
Kapýlar kapalý
Koca þehir üþümüþ olmalý
Puslu, sisli ay aydýnlýðý ile
Çevik, atýlgan güneþ aydýnlýðýn
Zýtlýðýnda duran hayat…
Bu ne biçim hayat?
Leylekler getirmiþ olsa da
Bir kadýn, intihar beþiðinde
Ne anlatabilir ki?
Daraðacýnda bir kadýn
Tutuklu tümceler içinde
Antiyasa! Töre olmalý
Veya töre egemen bir dünyada
Modernlik kör bilinçaltý!
Sürgit…
Doludizgin avcýlarýn hegemonyasýndan
Ölüm soðuk ve ölüler sessiz!
Vicdan suskun
Baðýranlar kayýp
Kalabalýk kaçar gibi
Bir fýrtýna uðuldar, gider
Apansýz bir fýrtýna eser
Süpürür, önüne kattýðý
Günahsýzcalar alýp uçuruma
Götürür…
Bir kadýn düþer
Gökten bir yýldýz düþmüþçesine
Kayýp gider
Aðýz dolusu gülmek ile
Sýcak gözyaþýn sýcak akýntýsý
Arasýnda duran hayat
Bu ne biçim hayat?
Bir kadýn vurulur
Allah yaratmýþ olsa da…
Yýldýzlar altýnda
son bir kez cennetsel bakarken
Mavi boyalý düþler içinde...
Gerçeðe uyanmak bazen
Bir þarapnel parçasýnýn sýzýlýðýdýr
Ve gökyüzü kiþner
Kul-eylemeli tok/atlarýndan.
Erk, yaptýrým bir yalan
Ve suçu baðýþlanamaz
Ferman yazanýn…
Ölüm sandýk/ðý Þiirlerimden/200GÜÇ
DEMAN RONAHÝ YAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.