Henüz dâmen-i gülken letâiftedir bülbül Yapýþýr eteðine; süsen, menekþe, sümbül Bazen yakuttan köþksün, bazen olursun ateþ Sen ki, gülsün; karanfil, zambak deðil sana eþ
Yakýþmaz elem, keder; anda endamý haþmet! Akarsa gözden katre duyacaksýn nedamet Þebnem düþmüþ yapraða açýþýn nazenindir Yapma ah-ý zarý gül! Hafi hazin senindir
Ayan eyleme derdin akýt kanasýn için! Ol rengine bulansýn yanasýn için için Þerh-i sadýrla ruhun zikri hale gelince Vuslatý ilahiye kaçmaz gülzâr gülünce
Ey Habib’e kadim dost; çiçeklerde gül þeref Miski amber kokulum kýlýnmýþsýn müþerref Ey can tanem bir tanem; bu ne þeref, bu ne haz? Kim olsaydý mukaddem, mutlak edecekti naz
Ýzzet-i ikramýndýr kokun saba yelinde Kaplar ferah-ý sine þehr Medine ilinde Caným feda yoluna, aþkýndan sýzlar yaram Nazenin, al beneklim; eþsiz Nur-u Dilaram