giden belki gelir diye gözleri dalmýþ mavi gökyüzüne,, sahilde çýplak ayaklarýný kum örtmüþ rüzgar vurmuþ yüzüne elini koymuþ yanaðýna gözlerinden hayat damlýyordu elinde siðarasý her çektiðin de yüreðin de ufuk yanýyordu sesizliði martýlar bozmuþtu uzaklarda bir gemi geliyordu, kaldýrdý baþýný baktý ufka sirenler için de sevdiði geçiyordu elini kaldýrdý salladý amma karþýlýk bulamadý incildi ruhu dal gibi kaldý orta yerde akýttý içinde ki zehri tuttu evin yolunu horlanarak yaþamak ne demek öðrendi sustu Sustu hayat darbesine sustu
Ýrfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.