Günler, aylar, yýllar, geçip gittikçe,
Bu gönül dersini, alýr çaresiz.
Bir ömür böylece bitip gittikçe,
Yavaþ yavaþ yola, gelir çaresiz.
-
Nice boþ hayale kapýlýr kalýr,
Kabarýr, yükselir, engince olur,
Bir sudur, gün gelir yolunu bulur,
Aþamaz haddini, bilir çaresiz.
-
Ýster ki olmasýn ayakta baðý,
Genç iken yaþasýn en güzel çaðý,
Büyüðü amenna, o küçük daðý,
Önündeki engel, bulur çaresiz.
-
Aklýna esince düþer yollara,
Tutunur kopacak çürük dallara,
Sonunda yenilir geçen yýllara,
Pes eder, bir gün tuþ, olur çaresiz.
-
Karlar yaðar Suat Zobu baþýna,
Zehirler karýþýr tatlý aþýna,
Vadesi dolunca bakmaz yaþýna,
Gün gelir mutlaka, ölür çaresiz.
-
Suat Zobu 07.01.1981
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.