KAL DEDİM...

Hazýr gökte ay gülümserken
Yýldýzlar etrafýmýzda dans ederken
Geliþinle hasretin duvarlarý yýkýlmýþken
Kal dedim..kal sevdiðim...
Ama sen istemedin
Deðerini bilemedin..

Rüzgarýn dilinde þarkýmýz söylenirken
Bakýþlarýmýz aþkýmýzýn yeminini ederken
Mutluluðun bacaðýndan bu kadar yakalamýþken
Kal dedim...kal sevdiðim...
Ama sen istemedin
Deðerini bilemedin...

Sana kal demiþtim ya sevdiðim
Görülmüþmüydü böyle içten dilendiðim
Kal demiþtim...çünkü ben
Sana gökten yýldýzlarý indirecektim
Yanaklarýmdan düþen yaþla baþýna inciler dizecektim
Ama sen istemedin
Deðerini bilemedin...

Denizleri getirecektim ayaklarýnýn dibine
Kum misali avuç avuç saçacaktým sevgimi üzerine
Gönlümde açan kokulu gülleri verecektim ellerine
Kal dedim...bilsen ne çok istedim
Ama sen istemedin
Deðerini bilemedin...

Nisan yaðmuru olup yaðacaktý gözyaþlarým
Baharlara göz kýrpacaktý kýrýk duygularým
Belki daha fazla acýmýyacaktý þu sol yaným
Kal dedim...gururumu gemledim
Ama sen istemedin
Deðerini bilemedin...

Zorlama artýk o güzel yüreðini sevdiðim
Dönüþün asla geri getirmeyecektir benden gideni
Ecel el attý bir kere býrakmaz bilirim ensemi
Kal sevdiðim...kal olduðun yerde
Ben çeker giderim ama
Aklým kalýr yine de sende...


ÇÝMDÝK 05.12.2012



Sosyal Medyada Paylaşın: