Öyle kýrýk ki cümlelerim, týpký hayatým gibi Daðýlmýþ ortalýða çengel bulmaca misali Hangi ucundan baþlasam kayboluyorum Bir kelime bilsem übüründe týkanýp kalýyorum Hayatýn benim yollarýmý týkadýðý gibi Týkanýyorum hayata..
Nereye adýmýmý atsam yürümek adýna Çukurlar açýlýyor girdap misali içine çekerek Kaçtýkça kovalanan kelebek gibi Kurtulduðum her að baþýma çorap örüyor Ben sökme telaþý ile koþuyorum yine geçmiþe.
Saðým solum sobe elim elinin üstünde Deyip uçurumun en ucunda bekleten yar Yardan düþeli nicedir Yolum ayaz güneþi, yar baþýmýn ateþi Düþtü, düþtü yükseldi Havale kapýmda bekler.
El salladýðým her güneþin ýþýðý Kararýp üstüme çöreklenir aysýz gecelerde Örtünürüm yýldýzlarýn pýrýltýlarýný kefen diye Soyarlar acýmadan mahremiyetimin odalarýný Yetmez ölmem, Neden öldün diye asarlar dillerinin ipine.
Yýllarýn büyüttüðü çýnar gibi devrilirim yol üstüne Gelen basar, geçen basar üstüme Atlar yollarýna devam ederler yüksünmeden Halbuki ne ümitler biriktirmiþtim yapraklarýmda Dinleyecek birisini bulamadým ki anlatsam Solmaya mahkum edildim düþtüðüm yoldan kenara itilip.
Þimdi sarýlýyorum yalnýzlýklarý üstüme Taktýðým her kuþak rengini kaybetti Bir ben kendimi kaybetmedim Sitemleri doldurdum ayrýlýk valizine Adresine postaladým Ayakta dimdik geleceði karþýlýyorum.
Buse DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse DENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.