Mahmur saçlarý çözülüyorken gecenin
Gözlerinde yeniden filizleniyor þafak
Aðýr bir romanýn baþlangýcý gibi
Yeni bir gün daha geliyor dudaklarýnda
Ve hüzünle baþlýyorsun satýrlara
Yoksulluðun rahvan yalnýzlýðý
Çið gibi düþmüþ satýrlara
Tekerlek týkýrtýlarýnda
Ýçten zannettiðim
Lakin hüzün dolu bir gülümsemeye dalar gözlerim
Ýþte o zaman
Çiçekçi bir çingenin gülüþü gelir aklýma
Gözlerim dolar
Buruk bir þarký çalar sol yanýmda
A ð l a r ý m
Düþler dünyasýna yelken açarým
Kulaklarýmda çiçekçi kýzýn
Gül satarken söylediði þarký
Yüreðime dilime iþliyor
Beni benden alýyor harf harf
Yanýyorum ahhh...yanýyorum
Þimdi herþeyi daha iyi anlýyorum
Beni saran bu hüzün çiçeklerini
Dudaklarýma yapýþan þarkýyý
Gözlerimden gitmeyen çiçekçi kýzý
Herþeyin neden olduðunu
Þimdi anlýyorum
Meðer gönlüm kuþ olmuþ
Konmuþ penceresinin kenarýna
Ezberletmiþ ismini
Þarkýyý iþlemiþ beynine
Çiçekçi kýzý almýþ gönlüne
Geri gelmiþ bana
Ýþte bu yüzdenmiþ
Sevginin Hüzünle baþlama sebebi...
Yazan Kalemi Kýrýk Mehmet Aküzüm