Geceleri boynumu büken rüzgarlar misali Papatya gibi kýrýlýp daðýldým ortalýða Seviyor sevmiyor diye dilek tutuyor geçenler Gerçeði bir ben biliyorum Kimseye sevmedi ki hiç diyemiyorum.
Senli günleri jiletle doðradým yüreðimde Kýrmýzý bir yol gibi akýp duruyor içimde Durmadan kanýyor, kanýyor Bir zamanlar sana kandýðý gibi.
Ne sana küsüm ne de varlýðýn içime dert Bir tek aldanýþlarý affetmek zor geliyor Þikayetim yok zerre kadar kadere Yalnýz esen seher yelini sevmiyorum Arada zamansýz getiriyor kokunu diye.
Günlerin yeknesaklýðý içinde bir kapý açýlsýn istiyorum Bir peri gelip dileðimi sorsun Senli günleri aklýmdan silmesini isterdim Hiç yaþanmamýþ aþklarýn mezarlýðýn da Bir yerde bana kazsýn.
Göçmen kuþlar gibi uçup gidince kalbimden Geri döneceðin yuvayý yakýp talan ettim Yeni bir yuva kurmaya korkuyorum Ya senin gibi hayýrsýz çýkarsa diye Ýþte bu yüzden Sýrf bu yüzden Bir göçmen kuþun peþinden takýlýp gittim bende..
Ayvazým DENÝZ. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.