Bu gece yine çok yalnýzsýn istanbul, O kadar insaný içinde barýndýrdýðýn halde, Bu gece yine soðuksun istanbul, O kadar pacasý tüten evi içinde barýndýrdýðýn halde . . .
Biliyorum benimm gibi yalnýzsýn, Biliyorum çok hüzünlüsün yalnýzlýðýn verdiði bu hisse, Eminim artýk bundan þikayetçisindirde, Ne kolay onca kalabalýk içinde yapayalnýz olmak . . .
Anlýyorum istanbul anlýyorum, Göz yaþýn var fakat gözlerin müsade etmiyor. Anlýyorum istanbul anlýyorum, Sende benim gibi göz yaþýný silecek birini bekliyorsun . Fakat ne gelen var nede giden acýda olan bu deðil mi zaten. Tek istediðin seni gerçekten sevecek biri, Ama ne çare sanki bu durum bizim gibilere alýn yazýsý . . .
Yazan: Beyaz Hayel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beyaz Hayel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.