Ayaza kesen bir kýþ günü oturdum bir kameriye altýna Soyundum senli günleri karlarýn içine Üþümüyorum hiç.
Senden sonra o kadar üþüdüm ki Unuttum sýcak esen meltemleri Nasýldý kokusu ateþin Nasýl yakardý beni bilmiyorum.
Donan duygularým kalbimin penceresinden sarkýyor Dýþarýda insanlar gülümsüyor yeni güne Nasýl bir þey gülmek.. Bilmiyorum unuttum
Üstüme bir pelerin geçirdim gözlerime kadar Tanrý ile bir anlaþma yaptým Ne zaman ki bahar gelir gönlümde ki mevsimlere O zaman öðreneceðim yeniden ýsýnmayý Tipi esen þu gönlümü kapatacaðým ilk kez kem gözlere Adak olarak kendimi sunacaðým ayrýlanlara.
Nefesim donuyor her sen dediðimde havada Kalkacak gücüm var mý oturduðum karanlýktan Iþýklarý kapatalý ne kadar oldu bilmiyorum Yansýn artýk Tanrým güneþ düþsün avuçlarýma.
Buse DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse DENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.