HATIRLARIM saçlarýn dalga dalga savrulur ötelerden sana her baktýgýmdan birini hatýrlarým mu/ammayý atarken dumanlý tepelerden gidersin bom boþ kalan yerini hatýrlarým
o senin çýlgýn bakýþlarýn gibi hür ben ise bir tutsagým dört duvar diplerinden gözlerimden hep onun göz yaþlarý dökülür ve onun elleridir kýmýldayan derinden
vadileri býrakýp gittigin günden beri kuruyan yatagýndan bir avuç köpük kaldý yoklugunu kalbime attýgýn gün de beri dalgýn omuzlardan sevdalý bir yük kaldý
benim derdimi ancak eriyen taþlar bilir kaderi yalnýzlýktýr ona dokunanlarýn bekledigim her deniz içimden kan kesilir feryadý deva imiþ meger yýkananlarýn
sendemi be vefasýz akþamleyin ey ýrmak sonunda kapkaranlýk oluyorsun sendemi yollarý birden bire yalnýzlýga baglamak hala anlayamadýn mý ondamýdýr sendemidir
inçitmek gözlerindeki biriken ýþýklarý benden kaçan her umut künhüne pervasýzdýr ölenler anlayamaz ölümsüz aþýklarý söyle bu hýçkýran kim bu/þu/mu/amma nedir
þimdi görüyorum ki ufuklara renk veren göklerden perde perde çogalan tüylerindir yüz yýllar ötesinden bana haber gönderen lale zarý çöllere çeviren yüregindir
sen özgürce uçarken bulutlarla beraber ben belaya gömüldüm hiçranlý bir kafesten bir gün kýrýlýr kapý açýlýr pençereler mehtabýn müjdesini alýrým son nefesten
mehmet çiftlikli
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET ÇİFTLİKLİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.