Üç mevsim þarkýsý dolandý, dilime bu akþam. Biri senin, biri benim, biri de tüm sevenlerin olsun... Gam tutmuþ aðaçlar, Sonbaharý uðurlarken, þehre yaðan yaðmurlar, Aþkýmýzý kýskansýn.
Sarýlýþýnda düþler kurdum, Sarmaladým iyice. Rehin verdim yüreðimi, Kefaretimdir. Lakin aþk, Tek kiþilik bir oyun deðil. Cesaretin yoksa, Varsýn bir cemrede bana düþsün.
Gece yanýðý yüreðim, Þiirlerde ki gibi... Sevgi limanýnda denizsiz, Gül kokmuyor, Gülistanlar çiçeksiz. Belkilere gebe bir aþk, Belli ki bu bekleyiþ, çaresiz...
Bakma sen martýlarýn kahkahalarýna Sakýn ola unutma beni, Gelmesen de, dönmesen de unutma. Sen özlemesen de, kuruttuðum mavi gülün, özlemindesin. Kýyamet kopsa bile, nefesimsin...
Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.