Böyle mi olmalýydý, senle benim sonumuz? Söyle yüce daðlara, gelip baþýma düþsün. Bir kere ayný olsa, olmaz mýydý yolumuz? Diken gülle barýþýk, sen benle niye küssün?
Yaradan yazmýþ zaten, senin elinden eza Hiç bitmek bilmeyecek, bana verdiðin ceza Efkâr çöker yüreðe, dertli vururum saza Mýzrap telle barýþýk, sen benle niye küssün?
Bal eyle sözlerini, gamlar çýksýn yürekten, Sen vurunca yetmedi, misli geldi felekten Taktýn kelimelere, süzüp durdun elekten Kelam dille barýþýk, sen benle niye küssün?
Yürek acý çektikçe, insan geliyor dile Bülbül gülün yüzünden, çekip durmada çile Bahar da yaðan yaðmur, yýkar bentleri bile, Yaðmur selle barýþýk, sen benle niye küssün?
Ne oldu anlamadým, birden durup dururken Uydun eller sözüne, acýmadýn vururken Ýnkar edene bile, nimetini verirken Allah kulla barýþýk, sen benle niye küssün?
30.11.2012 Avni Temiz Sosyal Medyada Paylaşın:
avnitemiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.