Ben anlamam proru, prosüdürü

Ýki çocuk dokuz on yaþlarýnda var yok
Eþeklerinde ikiþer köfe" Ellerindede ikiþer sepet armut
Güneþ battý batacak
Bir yandan yürüyor
Bir yandan sohbet ediyorlar, Yorgun amma mutlular
Köfeleri, ve sepetlerini, armutla doldurmuþlar
E daha ne olsun, Ertesi günü þehre götürüp satacaklar
Kaça gider, köfelerini kaç para tuttururlar
Ýþte ondan bundan sohbet ediyorlar
Güneþ battýmý biraz sonra hava karardý demek
Güneþ battý, ve hava karardý artýk
Daðlar sessiz daðlar sakin,
Zaman çok’ amma yolda çok uzun" amma olsun
Tire gocuðunda anca çýkmýþlar yola
Meþelikden, sarpcadan, ardýç, arasýndan" ohoo daha çok tepeler aþacaklar
Sýrada, Karlýk, Sýra kayalar, delik kavak var
Aralarý öyle sokaklar gibi yan yana deðiller
Suyu Karpuz çatlatan Çýrlýk"dan geçecekler
Daha Kadý baðý, ve Yörükler mezarlýðý
Korkumu, ne korkusu be çocuk
Oralarý geçdiklerinde ancak yollarýnýn yarýsý olacak
Bak Masal olsun diye anlatmadým bunlarý sana çocuk
O iki çocukdan, biride benim, bu daha neki anlatsam tek tek
Bunlar benim yaþadýklarýmdan bir gerçek
Kalkmýþsýn bana oturmuþsun karþýma evden alýyor servisin
Býrakýyor kapýnýn önüne iki adým merdiven çýkmamak için asansör bekliyorsun
Birde kalkmýþsýn, yoruldum diye ofluyorsun
Ben dinlemem proru prosüdürü, ne lamý, ne cimi dostumsun
Nede dinlerim ordan damdan düþmeden ahkam keseni nede profösör olsun
Ýbret alýp kendin, disiplinli olacaksýn
Masal diye anlatmadým bunlarý çocuk, yaþadýðým bir, bir, tek, tek, bir gerçek
O gün bu gün yok, gün her gün aynýdýr bilmeyen ahkam kesmesin
Bir alýþtýnmý kolayý istersin’de istersin
Gaddarmýyým, ne gaddarý be çocuk, sonra pas tutarsýn görürsün.
Yahya sevim; Aydýn.









Sosyal Medyada Paylaşın: