Ben yaðmurla coþan akan sel gibiyim,
Buðulu havada ortaya çýkan sisteyim,
Farklý görülen rüyalarýn rengindeyim,
Gök de ortaya çýkan gök kuþaðý gibiyim.
Bazen olur sel gibi akar gözyaþlarým,
Bir tebessüm olur ibretle etrafa bakarým,
Bir hafif rüzgârda savrulur yapraklarým,
Bilinmez yola düþerek yollarýmý alýrým,
Seyrederken görürüm çiçeklere uzaktan,
Zaman eritiyor her þeyi vermiyor fýrsattan,
Yaþanacaðýný bilmeden kaderden anlatan,
Düþünce aleminde benim kaybolup batan..
Umut kapýsýnda güvercin, ne de bekçiyim,
Derdi tükenmeyen zavallýnýn tam biriyim,
Rehberi olmayan rotasýz bilinmez yerdeyim,
Ruhunu yitiren, bu ruhu arayan biriyim..
Kendimde deðil âlemin düþüncesindeyim,
Bir masumiyet kuklasýnýn iz düþümündeyim,
Kurtuluþunu bekleyen mahcup kafesteyim,
Hakkýn kuracaðý mahkemeyi beklemekteyim.
Eskiden mutluluk arardým gezdiðim yerlerde,
Þimdi ise mutluluk yanýmda elimin içinde,
Dolaþýyorum sevdanýn en güzel renklerinde,
Sanki yeniden canlanýyorum doðan yeni günde..
Tomurcuk gibi mevsimi gelince hemen açan,
Hengâmeden ben oldum þerden çabuk kaçan,
Topraða eliyle 0umut ve sevgi tohumlarýný saçan
Her gün ben oldum güneþ gibi sevgiyle ýþýk saçan,
Ýþte ben böyleyim, belgesiz aþk büyüyorum,
Sevgim ile sevdiðim ile kanatsýz uçuyorum,
Aldýðým her nefesimde eþimi yanýmda buluyorum,
Ýþte ben böyleyim Hayatýmý böyle yaþýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.