Bir zamanlar derdin ki, fýrtýna senden yavaþ,
Kanadýmý kýrdýlar artýk duruldum anne.
Duygularým huzursuz içimde çetin savaþ,
Çektim beyaz bayraðý, yine vuruldum anne.
Ne sevgiye darýldým, ne de küstüm kadere,
Yüreðim ev sahibi yüzümdeki kedere.
Bir lahzaymýþ mutluluk o da verince fire,
Huzuru aramaktan artýk yoruldum anne.
Entrikalar dönüyor hayat denen oyunda,
Ben itiraz ettikçe ne var diyorlar bunda?
Susmak keskin kýlýçmýþ kýldan ince boyunda.
Çaresizlik içinde ölüp dirildim anne.
Bitmeyen kâbuslarým kovalar adým adým,
Sessizdi çýðlýklarým duyulmadý feryadým.
Kaderin cilvesiyle hüzün oldu soyadým,
Art arda sille vurdu yere serildim anne.
Küserek düðüm attým umut iþli bohçama,
Sitemleri ekledim sevgi dolu lehçeme,
Ayrýk otu dadanan gönlümdeki bahçeme,
Hasret ile yan yana bekçi verildim anne.
Yýldýz TOKSÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
SENSİZ OLAMAM HİLEKÂR Sırtımdan Vurdun Gönlü Pasaklı BİR GÜN BİTERMİŞ SÖZÜN VAR MI? SAYGIMLA HAZAL'ım Hâsılı Kelam Ne Kazandın?