MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

AHVALİN SÖYLEMİ
MustafaKILIÇ

AHVALİN SÖYLEMİ





Sevgili Hocam Vehbi ÖZTÜRK’e



I

Biz bu yollarýn gönüllü neferi
zümrüt bir güzelliðin izinde
iç üþüten sabahlarla eskidi Urumevlek yolu
kýrk iki çift göz üzerimde
bayat ekmeðin kýrýþýk teninde
siyah zeytinin tadý asalet dolu
mutluluða giden yolda azmi tuzaklar
az mý hýrpaladý yüreðin gülünü
kandýrýlmýþlýðýmýza verdim tüm öðütleri de
hep örtmedik mi aç kalanýmýzý gönül dolusu
sonra kaybolan bir ýþýk tablosu
nargilemin marpucu da hiç açýlmadý
sarmaladýðýmýz her duman ciðerimize cila
hata mý günah mý girdiðimiz yol
deðildi þüphesiz tüm içtenliðimiz
üçüncü olamama endiþesi
rabýtanýn en güzeli baðlar özleri
hayli nazlandý zamanýn ela gözleri
öyle olmasaydý zaten boþ kalýrdý
Serendip yolu

II

Iþýktan hýzlý düþlerimiz var þimdi
döþümüzde aynamýz göz süzmek için deðil elbet
erkekçe haykýrýþlarda silme tokattý kokuþmaya
her býyýk buruþumuz.
Herkesin inadýna ýþýðýn peþinde
ram olmak için bilgiye
düþüncemiz ondan geri deðil lakin
zaman mý azaldý tartýya gelmez
çýkmazlardan geri dönülmez
hantal kaldý giden her güzellik
bir tarafýndan pörsümüþlük
gözlerde ýþýktan zerre yok
iþte yürekler yangýn yeri
gelenekten geleceðe süzülen yolda
yalnýzýz iþte her gün bir tufan
tüm yaþanmýþlýk
“Beyaz Zambaklar” dan adi bir kopya
ömrün dirsekleri kanayan deminde
yat alçak sürün baþla
reva görülür þimdi bin bir pranga
çöz çöz bitmez Aslý’nýn düðmeleri
Penelope’nin örgüsü
bu hengâmede kalýr mý garibin menfi neþesi
elbet biter zulmün kokmuþ nefesi

III

Rakamlarýn sihri saçýmda açan çiçekler
kýrkýncý kapýnýn sihri sürülmedi yüzüme henüz
Kassandra’nýn laneti deðil yaþanan
çünkü
unutmamýþ bu gönül bir saçý sýðamanýn sihrini
baðýrarak kandýrýyor sevgiyi çaðdaþ ozanlar
üzüntülü yüzün sihri üþütüyor onlarý
hormonlu düþünceleriyle çoklar
her gün deler
unutmak affetmenin çeþitli adý
unutmadým
bir barak türküsünün sýcak tadýný
harman yerinde içilen
çayýn lal rengini



IV

Bakmam güzel atlýlarýn çekip gidiþine
zamanýn vefasýna veriyorum
zayýflamýþ aklýmýn her enini
vefa bir Ezo Gelin türküsü belki
topraðýn nabzýný tutuyorsa aþk
vatana özlem gönül ya
seven sevdiðini yanýnda özler
hangi turna uçmuþtur Uruþ gölünden
deli taylar gibi topraðý dövüyor ayaklar
beynimi iðneliyor beton ve briket yýðýný
gayrýya tahammül yok
þükrümüzü bile yanlýþa yoruyor zorbalar
tüm reklamlarýn sesini kýstým alabildiðine
gözüme kum serpeleyen çocuða
garez deðildi de
adalet demekti ne de olsa
her küllüðün baþýnda
oynarken çocuk yüreðiyle güþü
hangi deðneðimiz kýrýlmadý
alnýmýzýn terinden
azmin zaferi kavi olmasa kovalar mýydý?
kara kavruk yüzüyle
gözleri çekik bir güzeli
yormam ki bu sevda ezeli
her birliðin iriliðinde dirlik can bulacaksa
býrak uzak kalsýn göðsümdeki deli


V

Ýki yazý arasý bütün yazlar
ha var ha yok varla yok arasý
iz býrakmýþsa kalbe bir elif miktarý
yazýlýr yazlarýn sýcaklýðý
bir dut aðacý altý serinliði
kan terse bile umutlar
yerdeki toz dumana dönse de
sevinecek bir þey var
yürek yüreðe ayna tutar
bütüne öykünme belki nabzýn vuruþu
güzelliðe hasret olmasa yürekler
gözlerde yaþ kalbin ürpertisi
müsterih gözlerde
elbet kavuþmak var

29.11.2012
GAZÝANTEP

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.