Gururlu Kılıbık

Adamý görünce, kazak bir ermiþ,
Hanýmdan korkmadan yaþýyor sandým.
Meðer korkusundan tir tir titrermiþ;
Soðuktan ötürü üþüyor sandým.

Bilmem ya, ilk günden baþlamýþ çile
O akþam çarþýdan gelmemiþ file
Soba demirini kapýnca ele;
Spor olsun diye koþuyor sandým.

Nerden bileceksin evin içini
Herif gayet mutlu, bulmuþ eþini
Aðzýna çarpýnca dökmüþ diþini;
Otuzundan sonra diþiyor sandým.

Bir gün baktým üstü, baþý daðýlmýþ,
Pabucunu almak için eðilmiþ,
Tekme darbesiyle yere yýðýlmýþ;
Eþiðe takýldý düþüyor sandým.

Yemek isteyince, temiz bir dayak,
Yemiþ, övünüyor, buyur buradan yak.
Boy bos tam yerinde, görüntü kýyak;
Gurur paçasýndan taþýyor sandým.

Mehmet Postallý / 2012

Sosyal Medyada Paylaşın: