Yalnýzlýðýn matemiydi sözler,, buram buram süzüldü,, yanaklarýmdan alýn terim,, öyle sýradan deðildi bilirsin,, sadece ufacýk sevgiydi..... Anlatýpta anlaþýlamamak ne kötü, ciðerim yansada gecenin ayazýnda,, olsun, ben yine vazgeçmem,, ne sana olan sevgimden,, nede tutunduðum hayalimden.... Baðýrsamda yüreðimden sessizce,, ulaþamasamda senin soluklarýna,, az da olsa hayalim var,, sevgim var senin yokluðunda... Umutlarým hala var sevgilim,, kýrýk dökük olsada yarýnlar,, onarmak mümkün deðil belki,, ama, biliyorum herþey çok güzel olacak.... Duygularýmda göçebeyim aslýnda,, çýkmaz sokaklarda çaresiz,, ellerimde yalnýzlýðýn izi,, gözlerimde ise,, sensizliðin cam kýrýklarý var..... Uslandýðýný görmek isterim,, geçte olsa görmek,, sana bakan gözlerim,, daima seni sevecek .....
21/11/2012 13:20/çarþamba YAZAN: ÞEBNEM ÖRS Sosyal Medyada Paylaşın:
şair şebnem örs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.