yüzleþememek adýna, konuþamamak adýna, pankart açýp, haykýramamak adýna, gizli kalmýþ ne varsa, yazýyoruz, çiziyoruz, ama tek baþýmýza yapýyoruz.
sanki devlet sýrrý, öðrenilsin diye deðil de, öðrenilmesin diye uðraþýyoruz. sonra da yalnýzlaþmaktan þikayet ediyoruz.
birlik ve beraberlikten yoksu, "sus" yoksa, sen de yoksun. böyle bir nesil geliyor, koþar adýmlarla... özgür olma fýrsatýný, elimizden öyle bir ittik ki, þimdi deðil, mumla, güneþe ip takýp, geceyi de aydýnlatýp arasak bile, bulamayacaðýmýz yerlere gidiyoruz.
"dur" desin, birileri, yoksa kendimizden sapýp, ters yönler de kendimiz arayýp duracaðýz. þunu bilmeliyiz ki, yalnýzdan asla kahraman olmaz... Sosyal Medyada Paylaşın:
AntikAyna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.