Sen haklýydýn Süheyla, sana karþý mahcubum
Tek hayalim bir þeyler, yapmaktý, yapamadým
Oku! Bu ,,þiir’’ sana yazdýðým son mektubum
Umidimden koptum da senden hiç kopamadým
Doðum günüm gelince, kitap alýrdýn bana
Onlara çok âþýktým, susuzdum mürekkebe
On iki yýl sonra, hak verdim yaþlý babana
Çöpçü ol daha iyi, gitme derken mektebe
,,Almanya topraðýný, öperim’’ demiþti ya
Bu söze çok kýzmýþtým hiss-i hamaset ile
Osmanlýyý diriltmek, sanmaki sadýk rüya
Bu ülkü için kim, kim çekiyor ruhen çile
Sen tamamen haklýyýn sevgili güzel eþim
Temizlik iþini ben, asla küçük görmedim
Sandýmki ilm u irfan düyada tek güneþim
Zindan gibi odada yýldýzlý gök görmedim
Ve yirmi yýl boyunca, elim sayfa çevirdi
Artýk kitab kapaðý açacak dermaným yok
Benim bu yaþadýðým, içimde bir devirdi
Onu alýp dýþýmda kurmaya zamaným yok
Kafatasým maðara içinde ben derviþim
Bir deli olduðumu, söylerdin þakalarla
Bu deliyle yaþadýn hergün sevgili eþim
Annem de öyle derdi silktiði yakalarla
Þimdi yaptýðým yek þey þiirler karalamak
Avunuyor kalemim. Birgün o da býkacak
Derdim ruh penceremi birazcýk aralamak
Aksi takdirde caným bedenimden çýkacak
Neler gördüm ben neler þu altý ay içinde
Çocuðumun notunu yükselt diyor hayasýz
Bu çaðdaþ velim güya, Atatürk’ün izinde
Onu savunan mý var, yürekten ve riyasýz
Müdürden telefonla yüz istiyor bir yüzsüz
Öðretmenle görüþmek zor geliyor kadýna
Yaptýðý namussuzluk ve arsýzlýk düpedüz
Çok özür diliyorum, Allah’tan hak adýna
S / ÂYE (23:48) 29 Kasým 2012 /Eskiþehir