Siyah

Yüzümde gözlerimde soluk zaman
Herkesten ve her þeyden mýrýldanmakta
Yoksun býrakýlýþýnýn
Ve sonsuzluðunun hesabýný sormakta benden

Balonlar uçuruyor çocuklar
Þehir ýþýklarý bir yanýp bir sönüyor
Tütün kokusu iþliyor genizime

Yürüdükçe kaybediyorum yönümü
Kayboluyorum yürüdükçe
Bir sýzý
Fasýla vermeden yakýyor canýmý
Ellerim celladý oluyor kalemimin

Ah yeþil orman
Kesilip yok edilmiþsin ne yazýk
Doðranýp yýðýlmýþ aðaçlarýn
Yakýlmýþ sonra
Her yan siyah

Uðursuzlukmuþ
Neme lazým
Yine de geçiyorum merdiven altlarýndan
Gülümsüyorum kara kedilere
Önümden yanýmdan seyirtiyorlar

Seviyorum serüvensizliði
Öylece aksa hayat diyorum
Olmuyor
Çünkü siyahtan yapýlmýþým
Siyaha saplamýþ beni varlýðým
Siyah içinim sanki
Ýçin için siyahým
Ýçim dýþým siyah

Bir iyi yaný varsa siyah olmanýn
Utangaçlýk bilmezliðidir
Söyleyebilmektir umarsýzca
Ve vaadetmemektir kimselere umudu
Baðdaþ kurup yalnýzlýðýn tam ortasýna
Ýrkilmektir baþka renkler görünce
Kadrimin idrakiyle
Seçildim siyahlaþmalara tümden, yarýndan...
Sosyal Medyada Paylaşın: