Erenler

Ne þan, ne de þöhret, ne ün servetim!
Nefsimden sýyrýlýp geldim erenler...
Tefekkür seyrinde benle halvetim!
Bildim beni özden, oldum erenler...

Gülün neznindedir benim hüzünüm!
Visâlin bahârý geçti, hazâným!
Mekteb-i irfânda gizli hazinem!
Amelden hileyi sildim erenler...

Haz eyledim câna ney’in meþkini,
Dinledim bülbülün mahsûn aþkýný!
Kâseye topladým gülün eþkini;
Bâde-yý aþk ile doldum erenler...

Çöl çöl gezdim ben de; dinmez hasretim!
Sabýr eylemezsem artar mihnetim!
Hazâna uðradý benim vuslatým;
Hasretin çaðýdýr, soldum erenler...

Derd-i aþkla inle, yüreðim inle!
Derûnuma düþen sedâyý dinle!
Aþk akar gözümden damla damla,
Deryâ-yý ummâna daldým erenler...

Yüzümü sevdâna sürdüm, sürmeye...
Yok gayrý senden el, yaram sarmaya!
Sermâyemi yalnýz O’na sermeye!
Þu hâlimle karar kýldým erenler...

Senden âgâh kulu saf saf seyrettim!
Dergâh-ý huzuru meskenim ettim!
Nûþ eyledim nefsi, zindana attým;
Tende cânla öksüz kaldým erenler...

Suya sal gönlümü, yandým nârýndan!
Dayanmam, rûhumu çek didârýndan!
Takvâ bahçesinde kýl hezârýndan!
Þakýdým mâ’nayý aldým erenler...

Ýnce zerâfetle bu hoþ nükteyý...
Elif üzerine koydum noktayý!
Ayinemde gördüm güneþi, ay’ý!
Ben benden uzak bir yoldum erenler...

Ey Mahfi! Dildâre sâdýk olasýn!
Halet-i gönülü hep kollayasýn!
Ben bende deðilim, öyle bilesin!
Özümü vefâya saldým erenler...

28.11.2012 Almanya, Mahfi
Sosyal Medyada Paylaşın: