Sen düþürdün beni böylesi hale,
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim,
Islandým sevdanla kapýldým sele,
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.
Hasret koydun beni o gül yüzüne
Tereddütsüz kandým tatlý sözüne,
Bir’þey görünmezdi inan gözüme
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim
Her yer mekan oldu yýðýnla dertler
Çoðaldý namertler azaldý mertler
Benim hayatýmda sertleþti sertler,
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.
Her yaným cehennem, her yaným har’da
Rahat mý býraktýn bu garip yâr’da.?
Ne olur baðýþla yürüdüm nar’da
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.
Ýndirdin darbeyi en’kötü yerden
Kaybolarak gittin sen orta yerden
Adým çaðýrsan da umut yok serden
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.
Yok’ki bu derdime,çare bulamam,
Bir yuva kursam da mutlu olamam
Deli çaya döndüm güller sulamam
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.
Durak YÝÐÝT der’ki soldurdun gülüm
Baþým kollarýnda yatmadým gülüm
Daha kavuþmadan geldi yar ölüm
Ben’de bir zamanlar içten gülerdim.
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.