bence sen sevmelisin beni, karanlýklarý yýrtýp geceden, dikenli tellerinden kurtulup yalanýn seninle kaçýp saklandýgýmýz o okul kaldýrýmý, polis sirenlerinden hatýrladýgým korku dolanýp saçlarýna sevecenligin bir küçük odasýnda evimizin yer sofrasýnda oturmuþuzdur bence öyledir her þey iþçi gözleri hüzünlü bakan akþam birde sen yüregimde mahzun konuþmuþuzdur senle ölüm üzerine , çocuklardan ,ve yarýndan, her þey öyle yanlýzdýki bilirsin hani acýma olurmu garipligime, tüm þehirler bana yabancý tüm kadýnlara yakýn olsada ruhum bence sen sevmelisin beni sendendir kimsesizliðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
serdal şahiner - alanya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.