Olan Oldu, Gördün mü?

Hep hayal ederdim, bu manzarayý,
Ýnce, sahil kumlarýnýn üzerinde, otururken,
Gök ile deniz, ayný çizgi de buluþurken,

Hýrçýn dalgalar vururken, kýyý kayalarýna,
Ve kayalar direnirken her darbeye,
Merak ederdim, nasýl aþýnýr taþlar delik delik diye.

Üstüme yýlýlacak sanýrdým, mavi gökyüzü,
Olan oldu gördün mü, mavilik üzerimi örttü,
Kumdan çýkan yengeç, tenimi nasýl da dürttü.

Tsumami hayallerim, dalgalardan büyük,
Birileri kazýyor içimi, sanki kalbim höyük,
Meðer dört odacýktan ibaret deðilmiþ kalbim, dalgalardan sönük.

Ýþte, olan oldu, gördün mü? Yer çekimi düþtü.
Atmosfer katmanlarý, aldý bu görevi denizi içti.
Doðurdu yer kabuðu, magma yerinden kaçtý.

Kýyamet mi koptu acaba, her þey hayalle mi sýnýrlý,
Ayaklarým deðmiyor ki suya, bu nasýl bir yanýlgý,
Girdap çekmiþ denizi, yüzey kumlarla kaplý.

Güneþ kaybolsa þimdi, býraksa yerini bulutlara,
Yaðmur doldursa, tekrar ürese deniz,
Olan oldu, gördün mü, demesem anlamsýz umutlara.

Fizik kanunlarý, arapsaçý misali,
Atomlar ve protonlar yerlerini þaþýrmýþ,
Çekirgeler, arý gibi, polenleri çiçeklerden aþýrmýþ.

Bir karmaþadýr gidiyor, ne oluyoruz böyle,
Rabbim, düzeni mi bozdun, yoksa söyle,
Akýl saðlýðým mý bozuldu, durup dururken öyle.

Her þey böyle olsaydý diyorum, ne yapardý insanlar,
Gidecek güvenli yer bulamazdý tüm hayvanlar,
Takvim yapraklarýnda, Mart’tan sonra gelmezdi Nisan’lar.

Kadýnlar ve erkekler, hemcinsiyle sevgili oluyor,
Bu düzeni, yaratýcý deðil, hep insanlar bozuyor,
Doðru sorulara, yanlýþ cevaplarý altýn tepsi de sunuyor.

Ýnsanoðlu bu, temiz su da kirlerimiz çýkýyor,
Kirli suyu, temiz diye içiyor.
Alýnterini, haramlarda saçýyor.

Bu gidiþle baþlarýmýzý, yer altýna sokacaðýz,
Köstebekler misali, topraklarda duracaðýz,
Böceklere hükmedip, saltanatlar kuracaðýz.

Nezih bir dünyaya, yaydýk arsýzlýðý hayayý,
Hiç umursamadýk, kader ile kazayý,
Aymaz insan, koydu kendine göre yasayý,
Olan oldu gördün mü?
Unuttuk insanca yaþamayý.


Ýsmet Can
Sosyal Medyada Paylaşın: