Genç bedenin yorgun beyniyim Yorulmaz görünsem de Yaþýmdan çok çok büyüðüm Çok küçük görünsem de
Dil bilmem yürüyemem Konuþmayý hiç beceremem Turabým ayaklara Yerden yükselemem
Farzedin sürüngenim Ama çatal dilim zehir saçmaz Beklide kendi halin de Timsahým diþleri dökük
Sadýðýmdýr havlamayý bilmem Beklerim kapýyý Sahibim zalim olsa da Oynayan kulaðým Sallanan kuyruðum Beni taþlayan insanlaradýr
Miyavladýðým duyulmaz Pençelerim kapalý Tekme vuraný cýrmalamaz Kül kedisi gibi görünsem de Kar dýr benim asýl yataðým
Sesim güzel diye anýrýrým Yükü de çok aðýr taþýrým Kemiklerim ince olsa da Arpa istemem Samansýz boþ torbayla da Yaþarým.
Çiçekleri sevmem Bal toplayan arý deðilim ki Taþ altýnda kývrýlan Solucan gibiyim Herkes tiksinir benden Bir çalýya takýp fýrlatýrlar hemen Düþtüðüm yer nemliyse yaþarým Kuruysa nemimi emdirir Ýntihar habercisi Olurum kendime
Eþildik çe toprak ben çýkarým Önce ürkütücü kýskaçlarým görünür Sonra uzun bacaklarým Kaçýþýr insanlar akrep görmüþ gibi Bilmezler kendini zehirleyen Tek zehirli insan benim.
Sevgim zehir gözyaþým nehir Düþünün Allah aþkýna Yaþarken ölen kimDÝR.
08/11/2012 Muhtar Gazi TOPAL MALATYA Sosyal Medyada Paylaşın:
yarsever Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.