<< DE YERİ YERİ YAYLANIN GÜLÜ >>
Yaylanýn öðünde bir ufah yohuþ,
Ben ölmem ölmem,
Gurban olam yiðit o nasýl bahýþ,
Halýnýn üstüne dökdüðüm nakýþ,
Ben ölmem ölmem,
Yare hasretimi söyler bir zaman,
De yeri yeri yaylanýn gülü,
Eðdin gülümü bükdün belimi.
Aþþaðýdan gelür yarim gülerek,
Ben ölmem ölmem,
Elinde mendili terin silerek,
Ahlýmý baþýmdan aldýn bilerek ,
Ben ölmem ölmem,
Aklýmý baþýmdan alman mý gerek,
De yeri yeri yaylanýn gülü,
Eðdin gülümü bükdün belimÝ
Keten göynek geymiþ önü dilmeli,
Ben ölmem ölmem,
Yar dedüðün yar gýmeti bilmeli,
Bir güzeli bir çirkine vermiþiler,
Ben ölmem ölmem,
Mahþerece bu sevdayla yanmalý,
De yeri yeri yaylanýn gülü,
Eðdin gülümü bükdün belimi.
<< FATMA UMAR >>
*** Deðerli dostlar yine Hafik Çýnarlý köyünden yüz yýllar ötesinden yöresel þivesi ile güzel bir yol havasý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.