YAŞAMA SEBEBİMSİN

Garip bi dünya degilmiydi içinde bulundugumuz.?
Hep sorardým; "nasýl birþeydi yaþamak, neydi anlamý" diye.
Birçok cevap aldým. inanmayýpta inanýrcasýna dinledigim, duyupta duymamazlýktan geldigim.
Bu sorunun en dogru cevabýný seni tanýdýgýmda anladým.
Hayat senmiþsin, yaþamak sen.
Ben seninle ilk defa nefes alýþýmýn farkýna vardým.
Ýlk defa bu kadar tat almýþtým yaþamaktan.
Sen bende ne buldun bilmiyorum ama ben sende kendimi buldum.
Ellerin elimdeyken mutluluga inandým,
Baþýmý gögsüne yasladýgýmda, korkularýma meydan okudum.
Gözlerine her baktýgýmda o ölümsüz AÞK"I hissettim.
Hiçbir cümle anlatamadý sana besledigim sevdayý.
Belki de sýgdýramadým seni cümlelere.
Ey sevdasýna doyamadýgým, canýna kurban oldugum sevgili.!
Senin ateþinle yanmaya razý bu gönül, baþka ateþlere kül eyleme beni...
Bu ayrýlýk neyin nesi artýk gel be sevgili.!
Ekmegim ol, suyum ol, nefesim ol, son-um ol, sonsuz-um ol.
Ama ne olur benden bir baþkasýnýn olma....
Seni seviyorum iki gözüm....

DÝCLE KOÇ...
Sosyal Medyada Paylaşın: