Her seferinde Ýçimde kýyametler koparan O günahkâr ve ýslak gülüþün müydü? Kanýma girip Aklýmý alan
Yoksa siyah zülfün müydü Ýlmek ilmek kaderimi ören Ve her yutkunduðumda Boðazýma takýlan
Hatýrlamýyorum
Belki de ben çoktan yok olup Boðulmuþtum Tropikal gözlerinin Buzul çaðýnda O dipsiz ve yemyeþil Derin sularýnda
Ýþte ondan sonra Yüreðime düþtü Gökteki yýldýzlar Birer-birer. Ben mi cehennemi yaratmýþtým Cehennem mi beni? Kaç mevsimdir Alevlerle yaþýyorum Sarmaþ dolaþ,
Bilmiyorum
Eðer sen de sevseydin Belki bu kadar matemle çalmaz ve böylesine mahvetmezdi beni Þu kahrolasý þarkýlar Mýhlardýk güneþi Gökyüzünün ortasýna Deðiþmezdi bahar
Bir de benekli kelebeklerin Dans ettiði bir cennetim olurdu belki
Ama sen, Alev alev yanan bir cehennemi Sevmezsin ki.
Lalelerin-güllerin Menekþelerin Irmaklarýn kurusun Yere batsýn Bencil cennetin
Bu cennet Senin için Yanmaz ki.
Celal Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
kardanadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.