ne yazýk ki, kadýndý ar, namus zebanilerinin kýskacýnda parçalara ayrýldý ruhu içindeki sesin düþüðünde aynada, makyajý akmýþ bir acýydý süreti sustu gülüþü
ne yazýk ki, kadýndý erkeðin ererkilliðinde týrnaklarýnýn ojesi kandý evladýndan koparýlarak yandý kirpiklerine asýlmýþ, gözyaþýnýn çýðlýðýnda yüzünü savuran, bir tokadýn ihanetinde öldü
ne yazýk ki, kadýndý nâif bedeninin kýrýlganlýðýnda kendini unuttu unuttu, güzele dair ne varsa þiddetin lehçesinde, patlak dudaklarýnýn kan rujunda avuçlarýný, ýstýrap çukuru göðüslerinde, umutla kenetledi kadýndý... anaydý... bacýydý... eþti... eþiðinde acýyla büyüdü ne yazýk ki, kadýndý.
25.11.12 Nurgül OCAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
nargulu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.