ulu çınar ve minik serçe

ulu bir çýnar vardý
birde minik serçe
dalýnda cývýldadý , ulu çýnarýn serçe
mutluydu,güneþi görmüþtü .
ulu çýnarýn dallarýnda ýsýnmýþtý yüreði .
minik serçe cývýldadýkca cývýldadý,þarkýlar söyledi , þiirler okudu ulu çýnarýn dalýnda aniden gök gürledi !
çýktý fýrtýna
ulu çýnar çatýrdadý !
sallandý dallarý saða sola
gökyüzü karardý,tutunmak istiyordu minik serçe çýnarýn dalýna
çýrpýndý durdu.
tutamýyordu ulu çýnarýn dallarýný
tutunamýyordu.
birazdan düþecekti,
oysa ne mutlu olmuþtu .
þiiri yarým kalmýþtý
tamamlayamamýþtý
ve ...iþte düþüyordu !
kanatý kýrýldý minik serçenin
uçamadý bir daha
ne yarým kalan þiirini tamamlaya bildi
nede ulu çýnarýn sýcaklýðýný bulabildi
o , þimdi bir aðacýn kavuðunda
anýlarýna sýðýnmýþ
ulu çýnarý , sýcaklýðýný düþlüyor .
Sosyal Medyada Paylaşın: