Çamurdan evler yapardým küçükken Ýçine bir adam, bir kadýn yerleþtirir Mutlu aile tablosu asardým duvarýmdaki çerçeveye.
Kendi babamýn arada kulaðýmý çekmesi Küçük yüreðimi sudan çýkmýþ balýk gibi Bir o yana bir bu yana vurdurunca Koþa koþa duvarýma bakardým Gülümserdim usulca çerçeveme Bekle derdim, bekle benimde zamaným gelecek.
Büyümek telaþý o kadar sýzlatýrdý ki yüreðimi Zamanýn aðýrlýðýna bir kurþun sýkasým gelirdi Mermi elimin avucunu yakar ben hýzla büyürdüm Annemin bütün bekle çabasýna inat.
Kendi çektiði çileleri bana giydirmemiþ Kendi gizli sandýðýnda saklamýþ meðer Yorganýn altýnda zorlanan zevkler Çirkinliðini gündüzün aydýnlýðýna vererek saklanýrmýþ ocakta Anne gözyaþlarýný tencerenin arkasýna akýtýrmýþ.
Büyüyünce anladým, Gerçeðin gece ne kadar çirkinleþtiðini Çerçeveyi baþýma geçirince duvarým boþ kaldý Ben zaten annemin geleceðini kucaklamýþ Ninniler içinde uyutma telaþýna dalmýþtým Derler ki kýz çocuðu annenin bahtýný alýrmýþ Her kara kazan kendi içinde kaynarmýþ.
Þimdi çocuk olma hevesindeyim Çamur evler yerine gökkuþaðýnýn renklerini astým duvarýma Baba valizini alýp gidince daha bir þenlendi mavi Gözlerimin karasý denizin yakamozundaki ýþýltýlarý sardý Ben yeniden doðdum.
Buse DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse DENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.