HURMA BAHÇESİ
Kurtdereye hurma, bahçesi kurdum,
Boþuna uðraþma, olmaz dediler.
Çaba serfeyledim kendimi yordum,
Emeðin karþýlýk, bulmaz dediler.
Bir çardak kurupda uzanamadým,
Hurma çiçeðiyle bezenemedim,
Satýp ta beþ kuruþ kazanamadým,
Senin cebin delik, dolmaz dediler.
Umutla bakarým olmaz her sene,
Küstüm gayrý yemiyorum bir tane,
Anam beddua mý ettin? sen bana,
Þimdiye unuttu, bilmez dediler.
Geçenlerde gidip þöyle bir baktým,
Efkarlý boynumu bir yana büktüm,
Sinirlenip birin, kökünden söktüm,
Bu da kederini, almaz dediler.
Bazen yolcu oldum, bazende hancý,
Ýlk defa dikerek olmuþtum öncü,
Siyah diye, sarý, verdi fidancý,
Ettiði yanýna, kalmaz dediler.
Bir güzeli sevip, karar eyledim,
Sevmedi, köyümden firar eyledim,
Ne iþ yaptým ise, zarar eyledim,
Yakan bir araya, gelmez dediler.
Yakup Karaca’nýn ters gider iþi,
Uyanýnca biter, gördüðü düþü,
Ela gözlerinin çaðlýyor yaþý,
Aðla senin yüzün, gülmez dediler.
25.11.2012. Yakup KARACA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.