BEN YANDIM SEN ISINDIN
Hayat denilen bu yol, uzunca bir yarýþtý,
Ben ona küsüp durdum, o benimle barýþtý,
Sonra seni gördüm de, aklým birden karýþtý;
--Gözlerimden geçerek, yüreðime taþýndýn,
--Sevda nasýl bir þey ki; Ben yandým, Sen ýsýndýn..
Diyorlar duman çýkmaz, ateþ olmayan yerden,
Senden geçmedim amma, geçerdim inan ser’den,
Derdini sýrtlanýrdým, derman olurdum derden;
--Damarýmdan kan gibi, yüreðime taþýndýn,
--Sevda öyle bir þey ki; Ben yandým, Sen ýsýndýn..
Kara sevda demiþler, sevdanýn koyusuna,
Kafa tutmak olmuyor, gönlümün dayýsýna,
Ýðnelesen yeterdi, kalbinin kýyýsýna;
--Gözlerimden süzülüp, yüreðime taþýndýn,
--Aþk denilen ateþte; Ben yandým, Sen ýsýndýn..
Yükseklerde kartalým, senin yanýnda kuzu,
Seven insan çiðner mi, yare verdiði sözü?
Elden bir þey gelmiyor, kör imiþ aþkýn gözü;
--Sen de kör edip beni, yüreðime taþýndýn,
--Sevda denen ocak ta; Ben yandým, Sen ýsýndýn..
25.11.2012
Avni Temiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.