þehrin tam orta yerinde, oldukça geniþ bir alan, bir tarafýnda okullar, ana caddesi diger tarafta, çocuk bahçesi aþagýda, cývýl,cývýl,renk,renk, bu tarafta banklar dolu, vakit öglenden biraz sonra, köþede liseli kýzlar, önlerinde çay, bisküi, þu bankta yalnýz bir kýz, belli konuþuyor birisi ile. ben de karþý masadayým önümde çay, içöiyorum, hem içip, hem seyrediyorum, her þeyi, herkesleri, ana cadde çok yoðun, çocuklarýn sesleri karýþýyor, korna seslerine. simitçiler geziyor parkta sessiz, karþý bankta oturuyor birisi, yaþý var elli ile altmýþ arasý, saçý dökülmüþ, birazcýk kel. gözlerinde gözlükler, yüzünde bir mutluluk çizgileri belirsiz, önünde böregini yiyiyor iþtah ile, belli, ya parasý artmýþ, veya bitmiþtir bir borcu, kalýnca biraz parasý ziyafet çekmiþ kendine, iþte böyledir hali parkýn, kýrkayaktýr adý parkýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.