ÖĞRETMENİM

Göremesem de artýk güler yüzünü,
Öpmek istiyorum o pamuk ellerini,
Merhamet dolu güzel yüreðini,
Unuturmuyum hiç gülen gözlerini…?

Yerimde sayarken derdin hep ileri…
Ýnancýn, ilkelerinle yetiþtirdin beni.
Ýmkansýzlýklarýn yoktu hayatýnda yeri.
Kaynaðýndý güneþ, aydýnlýk, ýþýk ve sevgi…

Kýraç topraklarý süsleyen kýr çiçeklerini,
Kaya diplerinde yeþeren son kardelenleri,
En umutsuz anýmda bile dermeyi gülleri,
Bana hep öðreten sendin… Güzellikleri…

Bazen bir dað köyünde, bazen þehirde,
Farketmezdi hiç, gezdin belde belde,
Tertemiz dev yüreðin, öpülesi ellerinle,
Ne cevherler yetiþtirdin sen geleceðe…

Senin adýn yürek, onur, gurur…
Senin adýn fedakarlýk, merhamet…
Senin adýn yenilik, saygý, sevgi…
Senin adýn güneþ, aydýnlýk, ýþýk…

Hiç ayýrmadýn, olduk gülün dikenin,
Özenle, sevgiyle, hiç kýrmadan derdin,
Nefesin, yüreðin olmuþtu öðrencilerin,
Ne güzeldi senli yýllar öðretmenim…
Gururluyum þimdi bak... Bende ÖÐRETMENÝM…

24/11/2012 Sonkardelen...
Sosyal Medyada Paylaşın: